متن عربی : ما من عبد یرشد عبدا و یدله علی معرفة اهل بیتی الا بعث الله الیه ملکا یوم خروجه من القبر ، یحمله علی جناحه حتی یقف فی الموقف ثم ینادی مناد : من کان یعرف هذا فلیاتیه. قال : فیجتمع الیه معارفه ثم یقول عزوجل : اکسو کل واحد من حلل الفردوس و توجوه من تیجان الجنة
ترجمه فارسی : هیچ بنده ای نیست که بنده ای را به سوی شناخت اهل بیت من ارشاد و راهنمایی کند جز آن که خدای متعال فرشته ای به سوی او در آن روزی که از قبرش خارج میشود ، می فرستد ، فرشته او را بر روی بال خود حمل میکند تا این که در توقفگاه محشر می ایستد ، آنگاه هاتفی ندا می دهد : هر که این بنده را میشناسد ، بیاید.
رسول خدا فرمود : همه آن هایی که او را میشناسند جمع میشوند . آن گاه خدای متعال می فرماید : به هر کدام از اینان از لباس های فاخر بهشتی بپوشانید و بر سرشان تاج کرامت بهتشی بگذارید.
سپس رسول خدا فرمود : یا بنی ! حرص الناس علی حب اهل بیتنا
فرزندم ! مردم را بر مهر و محبت خاندان ما تشویق و ترغیب نما.
منبع حدیث : ترجمه کتاب شریف القطره . ج2 . ص13
